Beste albisteak

2020ko ekainaren 17an, zoom bideokonferentziaren bidez eta 43 pertsona baino gehiago bertaratuta, ASPEGI emakumeen arteko elkarrizketak: komunikazioa eta ikus-entzunezkoak izeneko bosgarren edizioa egin zen, eta ASPEGIko presidente Nerea Ibañez Garcíak eta Ana Erostarbek aurkeztu zuten, Doce Miradaseko sortzaileetako batek.

Oraingo honetan, (H) emen eta Doce Miradas erakundeen lankidetza izan dugu, komunikazioaren eta ikus-entzunezkoen sektorean genero-desberdintasuna lantzeko.

Garazi Goia, Lara Izagirre, Lourdes López eta Lupe Martínez hizlariek, guztiak ikus-entzunezkoen eta kazetaritzaren esparruko profesionalak, erantzukizun kolektiboaren beharra azpimarratu zuten berdintasunaren norabidean aurrera egiten jarraitzeko: zuzendaritzako erakunde politiko eta enpresarialetatik hasi eta egitura-aldaketan aurrera eginez, eta gu geu ere autohezkuntzarekin.

Era berean, kezkatuta agertu ziren une honetan galtzen ari den emakumeen talentuagatik. Nahiz eta azken bi urteetan berdintasunaren arloan nolabaiteko hobekuntza nabaritu zuten; beren ziurgabetasuna adierazten zuten eta, batez ere, azkar jardutea azpimarratu zuten. "Uste dut inoiz baino gehiago gainkomunikatu behar dela, ikusten baitut zuzendaritza-postuetan talentu belaunaldi oso bat galtzen ari garela", esan zuen Garazi Goiak. Lara Izagirreren arabera, ikus-entzunezko sektorean kuotak ezartzea litzateke irtenbidea. Suedian ezarri izanaren emaitza ona jarri zuen erreferentzia gisa, eta talentu-maila oso altua lortu zuen, bai emakumeen artean, bai gizonen artean. " Dagoeneko erabiltzen hasi beharko litzatekeen tresna dela uste dut. Zinemaren egoera, oro har, asko hobetuko litzateke ", esan zuen, eta ikus-entzunezkoen sektorean erronka bat izaten jarraitzen dutela azpimarratu zuen.

Era berean, bat etorri ziren esatean, kristalezko sabaia hausteaz harago, beharrezkoa dela amatasunaren, kontziliazioaren eta telelanaren arloko alderdiak normalizatzea eta ikusaraztea lan-eremuan, emakumeen baldintzarik gabeko eskuragarritasun hori hausteko.

Komunikazioa eta ikus-entzunezkoa errealizazio-espazio bihurtu dira, eta, gainera, iritzi publikoan duten eraginagatik, genero-desberdintasuneko harremanak aldatzeko edo, halakorik ezean, harreman horiek indartzeko eta iraunarazteko arlo estrategiko gisa identifikatu dira. Hortik sortu zen genero-ikuspegiaren kontzeptua komunikazioan.

Hizlariak: 

Garazi Goia Imaz, Sky: 15 urte baino gehiago daramatza ikus-entzunezkoen sektorean. Hainbat herrialdetako lantaldeen, proiektu estrategikoen eta merkataritza-proiektuen arduraduna izan da; 10 urtez BBCn eta azken 3 urteetan Skyn, non hainbat ekimen estrategiko gidatzen ari den.

Lourdes Pérez Rebollar: El Diario Vasco egunkariko zuzendariordea: Antena 3 Radio, Radio Bilbao-Cadena ser eta Radio Euskadin prestakuntza jaso ondoren, 1995ean El Correoko erredakzioan sartu nintzen, Bilbon. Politika saileko erredaktorea izan nintzen hamarkada batez, Eusko Jaurlaritzaren eta Legebiltzarraren, auzitegien eta terrorismoaren jardueran zentratua.

Lara Izagirre Garizurieta: Gidoilaria, zuzendaria eta ekoizlea: karrera amaitu ondoren zine zuzendaritzan espezializatu zen 1-Year Filmmaking Program ikastaroa NYFAn eginez. Ikasketak New Yorken amaitu zituenean, Forensic Films zinema independentearen ekoizlearentzat lan egin zuen. Orain Gariza Films-en produktorea da.

Lupe Martínez Salaberria: publizitate-ekoizlea, ehun ekoizpen zinematografiko baino gehiago dituen location managerra, 2 hamarkada baino gehiago daramatza lanean. Izan ere, aurkitzaile eta ekoizletzat ondoen jotzen den beteranoetako bat da. Espainiako Arte eta Zientzia Zinematografikoen Akademiak saria eman zion aurkitzaile gisa egindako ibilbide profesionalagatik.

Moderatzailea:

Ana Erostarbe Madrazo: Linking Ideas aholkularitza-agentziaren sortzaileetako bat da, eta enpresa pribatuentzat eta erakunde publikoentzat lan egiten du, komunikazio-estrategiak garatzen. Aldez aurretik, Gaiker Teknologia Zentroko komunikazio-prozesuaren buru izan zen. Bere unibertsitate garaian, El Mundo eta TVEn ibili zen praktikak egiten. 2013an, Hamabi Mirada bultzatu zituen, emakumeen eta gizonen arteko desberdintasunari buruzko pentsamendua sortzeko beste 11 emakumerekin, eta gai hori betidanik izan du sentikorra. 2019an Euskal Kazetaritza Saria eman ziguten gure lankidetza jarduerarengatik.

"Uste dut Covid-ak ez duela mundua orain arte ezagutzen dugun bezala aldatuko (une batez pentsatu ere egin nuen); baina atsegin dut pentsatzea gutako askok, gutxienez, ondo egotera behartzen ez gaituena aldatuko dugula, bakoitzarentzat edozer izanda ere". ( Ana Adan, Tú Yo Psicólogos-eko zuzendarikidea)

Kaixo Ana Nolakoa izan da zure esperientzia pertsonala alarma-egoera hasi zenetik, Madrilen bizitzen, Covid-19aren gune nagusietako batean?

Lehenengo astean, pentsatzen dut, gehienak bezala, ez oso kontziente egoeraz, "Antolaketan" bakarrik zentratuta nengoela, nire lana etxetik antolatzen, nire bikotekidearekin koordinatzen gure semea haur-eskolarik gabe zaintzeko, erosketak planifikatzen, nire diru-sarrerak murriztu ez zitezen nola egin, eskolak nola eman... egoerak gure bizitza alda ez zezan nahi nuen, zentzugabea.

Birusak hurbiletik erasaten duela ikusten duzunean...

Astean, martxoaren 19an, esnatu nintzenean, Facebooken irakurri nuen lagun on baten aitaginarreba Covid bidez hil zela, eta haren agurra nolakoa izan zen irakurtzeak hautsi egin ninduen, nabaritu nuen, zerbaitek karraska egin zuen nigan, eta une horretan jabetu nintzen egoeraz. Konturatu nintzen heriotza hurbilduko zela, Madrilgoa izanik eta hainbeste jende ezagututa saihestezina zen. Pentsatzen hasi nintzen nola aldatuko zitzaigun etxean egotea, nola eragin niezaiekeen nire pazienteei, nire gurasoengatik kezkatzea, dauden arazo ugariengatik, eta egoera horrek areagotu egingo zituelako. Zirrara egiten zidan kalera irteteak eta inor ez ikusteak, supermekatuari sartzeko ilara egiteak, poliziak nora nindoan galdetzeak, entzungo den zarata bakarra anbulantziena izateak. Madrilgo usainak ere hunkitzen ninduen, naturak. Egun batzuk geroago, Covidek familiako lagun bat hil zuen, eta oso tristea izan zen egun horietan senideekin eta gurasoekin ezin egotea, oso kolpe gogorra izan zen. Nire emozio-egoera ia 5 minututik behin aldatzen zen, eta hori guztia ahalik eta osasuntsuen adierazten saiatzen nintzen, Telmori, 15 hilabete dituen nire semeari, etorkizuneko ondoriorik eragin ez ziezaion.

Psikologoa zarenez, Psikologoen Elkargo Ofizialak erkidegoarekin batera abian jarri zuen herritarren arretarako telefono-dispositiboan parte hartzea erabaki zenuen. Nolakoa izan da esperientzia?

Bai, borondatez hartu nuen parte. Oso esperientzia gogorra izan da, pentsa dezakezun bezala, etxean zer gauzaren arabera ez den erraza entzutea, eta, aldi berean, oso pozgarria, arreta eman diedan pertsona guztiek asko eskertzen dute egiten dugun lana, eta oso frustragarria da, jakin badakidalako nire esku-hartzea hondarrezko aletxo bat dela egun hauetan artatu diren arazoen duna erraldoian: patologia larriak dituzten pertsonak, familia barruko indarkeria, etorkizunarekiko beldur handia, saiakera autolitikoak, osasun langileak gainezka, eta biziraupeneko mugako egoera asko.

Nolakoa izan da eta izaten ari da zure egunerokotasun profesionala? Nola eragin du egoera horrek kontsultak eta abar kudeatzeko moduan?
Niretzat, etxean lan egitea nahiko zaila izaten ari da; izan ere, sufritzen duten pertsonekin harremanetan egon ahal izateko, min-istorioak entzuteko eta nire eremu pribatua kutsatzen ez duten istorioak entzuteko, nik "higiene mentala" deitzen dudana behar dut.
Hau da, entzuten dudan guztia nonbait uztea eta hortik fisikoki urruntzea, nire semearen gelan lan eginez, ez da posible; gainera, aisialdia askotarikoa eta aberasgarria izan behar dut (paseatzea, artea ikastea, terrazan zerbait hartzea, kalean gosaltzea, antzokira joatea, erakusketetara joatea), deskonektatzeko, eta ezin izan dut ezer eduki. Beraz, konfinamenduaren zati handi bat pasatu dut "burua garbitzeko" modua bilatzen, ia lortu dudala uste dut. Gainera, egoera dela eta, nire energia eta kontzentrazio-maila baxuak direnez, ezin dut kontsulta egunean 4 orduz baino gehiagoz igaro.

Bestalde, semearekin eta bikotekidearekin 24 orduz egoteko aukera izaten ari naiz, plazer handia. Orain arteko lan-erritmoa eta bizimodua birplanteatzen hasi naiz, bizitza hurbilago eta hurbilago bat nahi nuke, komunitarioagoa, nire maiteak ardatz dituena, zainketen eta ongizatearen ingurukoa, lorpenaren ingurukoa izan beharrean, eta, batez ere, naturarekin kontaktuan.

Zure ustez, nola eragiten du edo eragingo dio krisi global horrek gizartean?

Osasun mentalari dagokionez, uste dut egoera horrek, mundu honetako ia guztiek bezala, gehiago eragingo diola okerren zegoenari, eta ondoen zegoena indartuko dela (Efecto Mateo). Oinarrizko zerbait dago, nire energia bizirauten gastatzen badut, ezin dut nire energia gastatu bizitzeko, eta horren araberakoa izango da gure kontsultetan hilabete edo urte batzuetan aurkitzen duguna.

Uste dut kobidak ez duela mundua orain arte ezagutzen dugun bezala aldatuko (une batez pentsatu ere egin nuen); baina atsegin dut pentsatzea gutako askok, gutxienez, ondo egotera behartzen ez gaituena aldatuko dugula, bakoitzarentzat edozer izanda ere.

Ana Adán
Psikologoa-Sexologoa
Tú y yo psikologoen zuzendarikidea
http://www.tuyopsicologoslgtb.com

"Uste dut orain beste punta batek harrapatzen bagaitu hobeto jokatuko genukeela, badakigu nola babestu behar dugun geure burua". (Pilar Lekuona, Gipuzkoako Erizainen Elkargo Ofizialeko lehendakaria)

 Nola egokitu da Elkargoa erakunde gisa koronabirusera?

Elkargokideei etengabe lagundu diegu, 24 orduak argi eta garbi gure lehentasuna ziren eta dira. Bestalde, azpimarratu nahi nuke Elkargoa uneoro egon dela lanpetuta eta kezkatuta profesionalen aldetik iristen zaigun edozein komunikaziori berehala ematen zaiola erantzuna eta/edo konponbidea bilatzeko bidea, dela erakundeekin harremanetan jartzeko moduan, argitalpenetan eta abarretan. Profesionalei laguntzen ematen dugu denbora guztia, eta uste dut hala sentitzen ari direla.

Horretarako, hasieratik taldea telelana egiten ari da, eta egoerak, zalantzarik gabe, probatu egin gaitu, gure sistema eta giza taldea elkargokideei arreta emateko eta urrunetik ondo egiteko prestatuta zeudela egiaztatuz, elkargokideari arreta zuzena eskainiz, eta alta, baja, lekualdatze, dokumentazio-eskaera eta abarrekin zerikusia duten gai guztiei erantzuna emanez. Ni, pertsonalki, telefonoz eta e-mailez ari naiz eskaera eta mezu elektroniko guztiei erantzuten. Ahalegin handia izaten ari da, baina horregatik pozik dauden elkargokide askoren aintzatespena eta esker ona jasotzen ari gara.

Koronabirusarekin teknologiaren erabilerari dagokionez dugun muskulua egiaztatu dugu, teknologia berrietan eta komunikazio- eta lan-tresna berrietan inbertitzearen garrantzia egiaztatu ahal izan dugulako, gure komunikazio-kanalak indartuz gure elkargokideen eskaera eta kexa guztiei denbora errealean erantzuteko, whatsapp kanal bat irekiz, posta elektroniko, telefono, app, sare sozial bidezko ohiko komunikazioaz gain. Erakundea digitalizatzeari dagokionez, webgune berri bat jarri da abian, laster argitaratuko dena, gure datu-basea eguneratuko da koordenatu digitalekin, online prestakuntza indartuko da, eta nola erraztu duen gure eskaerei urrunetik erantzun ahal izatea. Hori guztia gure elkargokideei bizitza errazteko, urrutiko informazioarekin, kudeaketekin eta prestakuntzarekin lotutako gai guztietan.

Gipuzkoako 5.000 erizainek baino gehiagok nola bizi izan dute egoera lehen lerroan?

Profesionaltasun, kezka eta erantzukizun handiz, guztiontzako egoera berri eta larri bati aurre eginez. Debuta izugarria izan zen, eta denak harrapatu zituen, jarraitu beharreko protokolorik egokiena zein zen oso ondo jakin gabe. Bat-batean, protokoloei buruz ezagutzen genuen guztia gaindigarria zela zirudien, eta ez zegoen birus horri aurre egiteko neurririk. Baina bakoitza den horren profesionala denez, egunak joan egunak etorri egoera ezberdinak orientatzen hasten gara. Nire ustez, orain beste punta batek harrapatzen bagaitu, hobeto jokatuko genuke, badakigu nola babestu behar dugun geure burua.

Hori bai, material egokia bidaltzea baino ez zaigu falta, eta hori gure borroka-zaldia izaten ari da elkargo gisa: Gipuzkoako erizainek babes-material egokia izan dezaten lortzea, bai beren osasuna eta gertuko ingurunekoa babesteko, bai pazienteena babesteko. Garrantzitsua da gogoratzea COVID-19a ez dela joan, birusak hemen jarraitzen du, eta gaur egun Gipuzkoako erizain askok babes-material egokirik gabe jarraitzen dute lanean. Ildo horretan, etengabeko kexak jaso ditugu Elkargoan, eta hala jakinarazi diegu erakundeetako arduradunei.

Profesionalak, zalantzarik gabe, eta pertsonak.

Izan ere, kontuan izan behar da profesional gisa ohituta gaudela pazientea zaintzen eta sendatzen. Horregatik deskokatu gaitu eta oso gogorra izan da ikustea zenbat pertsona hil diren eta zenbat hiltzen ari diren, eta, gainera, ezin izan dugu ezer egin hori saihesteko, ez baitakizu nola erreakzionatuko duen koronabirusak gorputz bakoitzean.

Eskuetatik ihes egiten dizun eta zainketarik onenek ere sendatu ezin zuten zerbaiti aurre egitea, egun osoan horrekin bizitzea, gogorra izan da; baita pazientea bakarrik egotea eragiten zuen gizarte-egoera lehen pertsonan bizitzea ere. Zalantzarik gabe, bizi izandako egoeren karga emozionala eta psikologikoa handia izaten ari da.

Aipatu duzun presio emozional horrek eragina izan dezake?

Erizain batzuek esan digute beldur direla, beste kasu batzuetan motibazio falta sortu da erakundeetan eta Elkargoan humanizazio falta dagoelako, baina kezkaz ikusten ditugu post-Covid delakoaren ondorio emozionalak, oraindik ez baitakigu noiz izango den, eta horrek erizain profesionalengan izan ditzakeen ondorioak.

Gure lanbidea gustatzen zaigu, lehen lerroan egotea. Horretarako prestatuta eta entrenatuta gaude. Oraintxe bertan, lanbideak berak ematen digun sendotasunagatik, geure burua ofortalizatzen dugu, lanaren adrenalina puntu hori ere badugu, baina hori guztia gertatzen denean nekea agertuko da eta hor prest egon behar dugu. Baina tentsioa jaisten denean nola eragingo digun kezkatzen nau.

Pilar, benetako arriskua dirudi. Neurriak hartzen ari zarete?

Elkargoan dagoeneko lanean ari gara erizainei autolaguntzarako tresnak emateko ekimenak abian jartzeko. Pandemiaren hasieratik doako aholkularitza psikologiko eta konfidentziala jarri dugu, eta dagoeneko 20 erizain baino gehiagok erabili dute. Horrez gain, pandemiari aurre egiteko tresna psikologikoak eskaintzen ari gara, Gipuzkoako ehunka erizainek parte hartu baitute.

Zalantzarik gabe, elkargokideentzako etengabeko laguntza psikologikoa da elkargoak jorratu behar duen beste alderdietako bat, eta, esan bezala, une oro adi-adi egon gara eta gure elkargokideei entzuten, haiekin batera.

 Gaur heroiak zarete, eta bihar?

Ez gara heroiak orain, ezta lehen ere. Gure lana oso ondo egiteko gai diren profesionalak gara. Arlo guztietan gaude: asistentzia, irakaskuntza, ikertzailea, kudeaketa, hezitzailea, etab.

Baina uste dut lehenagoko bat eta geroagoko bat egon behar direla guretzat profesional gisa. Ildo horretan, Elkargoak plan estrategikoen batzorde guztientzat gurekin hitz egitea eskatzen digu, dagoeneko bizi izan baitugu egunerokora iristen direnean bulegoetan egiten diren plangintzek urak egiten dituztela.

Erizaina ez da ohera bakarrik joaten. Profesional prestatuak behar dituen zuzendaritza-postu baterako norbait aukeratzen denean, Erizaintza izan behar da kontuan. Oraindik ere asko geratzen zaigu gure lana aitortzeko eta Zuzendaritzan taldean lan egiteko, gure ikuspegia kontuan hartuta, osasun-erakunde guztien onerako. Beti berdinak osatzen ari garela iruditzen zait, eta gertatzen diren gauza asko, ez da protokolo-akatsengatik bakarrik, antolakuntzan izandako akatsengatik baizik. Erizainak unibertsitateko profesionalak gara, graduko titulazioa, ezagutza eta zaintzan esperientzia oso baliotsua dutenak. Badakigu zer gertatzen ari den. Eta, hala eta guztiz ere, erabaki-organoetan ez gaude proportzioan lanbideak erakundeetan duen pisu guztiarekin.

Nahi al zenuke beste zerbait gehitu? Kolektiboari? Herritarrei?

Osasun-erakundeek komunikazio-bide eraginkorragoak behar dituzte. Osasun Sailari, Osakidetzari eta ospitaleetako zuzendaritzei buruz ari naiz, protokolo zehatzagoekin eta profesionalekin beraiekin adostutakoekin.

Gainerakoan, maiatzaren 12ko Erizaintzaren Nazioarteko Egunarekin bat eginez, Gipuzkoako lankide guztiak zoriondu behar ditut, haien konpromisoa eta profesionaltasuna eskertu. Osasun-arloko profesionalik ugariena gara, 5.292 erizain Gipuzkoan, gure lurraldeko osasun-arloko profesional guztien% 50. Gainera, erizainen eta emaginen nazioarteko urtea da hau, eta ikusgarritasuna bilatzen genuen, baina ezin genuen inoiz horrelako dramarik imajinatu.

Herritarrei ardura izaten jarraitzeko eskatuko nieke, osasun-agintarien jarraibideak errespetatuz eta sen ona erabiliz, ez baitute ezertarako balio profesionalei konfinamendu-denboran eskaintzen dizkiguten txaloek, gomendioei jarraitzen ez bazaie.

Era berean, elkargoko gobernu-batzordearen, giza taldearen eta aholkularitzen konfiantza eta ahalegina eskertu nahi ditut. Elkargoak lanean jarraituko du Gipuzkoako erizaintzaren alde. Ez dugu geldituko lanbidearen alde zer egin, eta bereziki lan egingo dugu erabakiak hartzen diren instantzia guztietan entzun gaitzaten, asko baitugu esateko. Eta garrantzitsua da haiek guri entzutea.

Maiatzaren 20an eta ekainaren 24an, 2020ko Topaketak, Pertsona Sortzailea eta Antolaketa Sortzailea topaketetako 3. eta 4. tailerrak landuko dira, biak ikuspegi praktikotik, eta benetako kasu bat ezagutuko da, Askora, Berrikuntzako zuzendariaren eta prozesuan lagundu dien Apitropik-eko pertsona-taldearen eskutik.

• 3. tailerra: "Sormen-inguruneen eraikuntza/Pertsona sortzailea". Pertsona batzuk beste batzuk baino gaitasun handiagoa izan dezakete sormenerako, garunaren ezkerraldea gehiago erabiltzen dutelako, baina egia da sortzaile izaten ere irakatsi daitekeela. Nola? Horixe da saioaren helburua.

         ? Eguna: maiatzak 20          ?Ordua: 18.00-19.30 

• 4. tailerra: "Ingurune sortzaileen eraikuntza - Antolaketa sortzailea". Ingurune sortzaile bat sortu nahi duen erakunde batek espazioak eta aukerak sortu beharko ditu taldeak bere sormena bere motibaziotik abiatuta eman dezan. Nola sortu espazio horiek? Nola mantendu eta bultzatu? Eguna: ekainak 24 Ordua: 18.00-19.30

           ? Eguna: Ekainak 24         ?Ordua: 18.00-19.30 

Iratxe Casado Agorria
20 urte baino gehiagoko esperientzia du kolektibitateentzako zerbitzu-enpresetan, horietatik ia 15 Askoran, eta enpresaren talde sortzaileko kide da. Iratxe rara avis bat da, itxuraz elkarren aurkakoak diren bi alderdi konbinatzen dituena: enpresaren Zuzendaritza Ekonomiko Administratiboa eta Berrikuntza Zuzendaritza, eta bi erantzukizunetan gogo eta motibazio bera erakusten du. Askoran proiektu berritzaileetan aitzindari eta taldeen traktore gisa, jantokiak eta patioak kudeatzeko erreferentziako eredu bat bultzatu du, Mahi-Mahi izenekoa. Eredu horrek, nutrizio-alderdiaz gain, haurren garapena lantzen du eguerdiko aisialdi-espazioan. 2017ko Service Design Awards sarietan finalista izan zen proiektua, eta 2019an Gipuzkoako Foru Aldundiaren Emakumeen eta Gizonen Berdintasuneko Esperientziak saria jaso zuen Mahi-Mirik.

Askora elikadura osasungarrian eta arreta eta zaintza zerbitzuetan espezializatutako enpresa da.
Gure lantaldea ia 500 profesionalek osatzen dute, horietatik% 93 emakumeak, eta egunero artatzen dituzte kolektibitateak Araban, Bizkaian, Gipuzkoan, Nafarroan eta Errioxan. Elikadura da gure jardueraren oinarria, eta lehengai osasungarria eta kalitatezkoa eskaintzea da gure lehentasuna. Horregatik, tokiko eta ingurumena errespetatzen duten hornitzaileekin lan egiten dugu, zerbitzatutako egunen% 40an elikagai ekologikoak eta tokikoak zerbitzatuz. 2016an, gure izaera berritzailearen ondorioz, jantokiak eta patioak kudeatzeko erreferentziako eredu bat sortu genuen, Mahi-Mahi izenekoa, eguerdiko aisialdian haurren garapena lantzen duena. Proiektu finalista Service Design Awards 2017 sariketan, 2019an Gipuzkoako Foru Aldundiaren Emakumeen eta Gizonen Berdintasuneko Esperientziak saria jaso zuen.

Alex. Filiatreau, Service eta Strategic Designer Senior, Design Research-en espezializatua, baterako sorkuntza eta estrategia. Apitropiken sustatzailea da eta Ilios Network. osatzen duten 8 pertsonetako bat. Zerbitzuen diseinuko eta diseinu estrategikoko proiektuen buru izan da munduko hainbat lekutan bezeroentzat, hala nola Bill eta Melinda Gates Fundazioa, BBVA, Decathlon, Bergé Automoción, Cadena Ser, Danone, Konica Minolta, Alhondiga Bilbao, Pernod Ricard, Bancolombia, Telefonica, Fjord/Accenture, Guggenheim Museoa, Infojobs, Camara de Comercio
2017an Service Design Awardsen munduko lau finalistetako bat izan zen Mahi-Mahi proiektuarekin, Euskadin eskola-jantokien zerbitzua berriz diseinatzeko. (http:// www.mahimahibyaskora.com/) Proiektua The service Design Award annual book-en argitaratu zen. Service Designeko irakasle egoiliarra da Madrilgo Nave Nodrizako diseinu estrategikoko ikastaro handian. Sormen eta Design Thinking eskolak ere ematen ditu Deustuko Unibertsitatean eta Madrilgo Enpresa Institutuan.
Oro har, pertsonek arazo bat dutenean deitzen diote eta ustekabeko emaitzekin amaitzen dute. Bere indarguneak enpatia eta ekintza dira. Erronka: pertsonen bizitza hobetzea.

https://es.linkedin.com/in/alexfiliatreau

Apitropik berrikuntzan aditua den agentzia bat da, pertsonengan zentratua.
Apitropik-en misioa, prozesu enpatiko batetik, erabiltzaileak, haien portaerak eta desioak ulertzea da, zerbitzu/produktu/esperientziei balio handiagoa emango dieten aldaketa berritzaileak sortzeko. Proiektuak diseinatu, kudeatu eta horietan laguntzen dute, enpresei/erakundeei beren erabiltzaileak hobeto ezagutzen eta elkarrekin garapen-aukera berriak aurkitzen lagunduz. Euskal Herrian bizi da Apitropik, eta Espainian eta Frantzian eskaintzen ditu bere zerbitzuak. Apitropikekin elkarlanean aritu diren enpresen artean BBVA, Bilbao Ekintza, Be Mate edo Askora daude.

Gipuzkoako Foru Aldundiko Gobernu Kontseiluak 2020ko abenduaren 18an eman zion Gipuzkoako Urrezko Plaka, Foru Aldundiak ematen duen saririk altuena, ASPEGIri, Gipuzkoako Emakume Enpresari eta Profesionalen Elkarteari. Gaur egungo presidenteak eta Aspegiko sortzaile Nerea Ibañezek eta Julia Fernandezek Urrezko Domina jaso zuten ahaldun nagusiaren eskutik, Aldundiaren Jauregiko Trono Aretoan egindako ekitaldi ospetsu eta jendetsuan.

Gehiago irakurri: ASPEGI, 2019ko Gipuzkoako Urrezko Domina