Libe Mendizabal Pascual naiz, 55 urte ditut eta Donostian bizi naiz, nahiz eta Beasaingoa izan. Beti aktore izan nahi izan nuen arren, azkenean Nafarroako Unibertsitatean Zuzendaritza Idazkaria ikasi nuen eta 25 urtez zuzendaritza idazkari gisa bezala lan egin nuen hainbat enpresatan, horietako 11 Donostiako Kursaal Zentroan. Noizean behin lan txikiak egiten nituen aktore gisa moduan, eta ahal nuen guztietan aktore gisa trebatzen nintzen, nahiz eta nire bi seme-alabak jaiotzean zaila egiten zitzaidan eta ia-ia utzi egin nuen. 50 urte bete nituenean eta krisi pertsonal eta existentzial baten ondoren, Microteatroren obraren bat idazten hasi nintzen, eta pixkanaka Donostiako El Sekadero eta La Farándulan interpretatzen hasi nintzen, eta zuzendaritzako idazkari lana utzi nuen. Garai zailak izan ziren, baina azkenean nire ametsa betetzen saiatzen ari nintzen.
Nola hasi zen zure proiektua?
2022an, nire idazle/aktore alderdia eta aldi baterako beste lan batzuk uztartu nahian, Lanbidera joan nintzen, lana bilatzeko ikastaro batera. Gure hezitzailea DAITEKE aholkularitzakoa zen, eta MICROTEATRO SOCIAL proiektua ezagutu ondoren, ASPEGIra joateko aholkatu zidan. Hala egin nuen, azaldu nien urteak nituela buruan Microteatroko lanak sortu eta pertsonalizatzeko proiektu bat, gai sozialki garrantzitsuei buruzkoa, eta nire aktore ibilbidearekin uztartzeko. Ideia ona iruditu zitzaien, eta horrela, urrats batzuk eman ondoren, azkenean ASPEGIko kidea naiz.
Zergatik erabaki zenuen ekitea eta berriro egingo zenuke?
Hasieran hain zaila iruditzen ez zitzaidana, orain gehiago ikusten dut. Bakarrik egonda proiektu bat sortzea/ekitea gehiegi iruditzen zait niretzat, ia 56 urte izanik eta kultur munduan hain ezegonkorra denez eta nire ametsa aktorea izatea zenez, ez ekintzailea, baizik eta aktore gisa kontratatzea, errealitateak erakutsi dit oso zaila dela eta neure lanak sortzen hasi behar izan dut. Oraindik ez dut nire burua ekintzailetzat jotzen, aktore gisa lan txikiak egiten ari banaiz ere, Mikroteatro Sozialeko nire proiektuak laguntza handia eskatzen baitu (ekonomikoa eta pertsonena), eta oraindik ez da aireratu, bi seme-alaba unibertsitario mikargu edukita.
Zer eskaintzen duzu? Zeintzuk dira proiektuaren onurak?
Nire proiektuak Mikroteatroko obrak sortzea eskaintzen du, gai partikularrei buruzkoak, batez ere gizarte-arloari buruzkoak (emakumearekin lotutako gaiak, desberdintasuna, tratu txarrak, sexismoa, nerabe/haurrei buruzko gaiak, bullying-a, hirugarren adinekoak, immigrazioa eta abar). Edozein espaziotan (txikia, handia, enpresak, ikastetxeak, emakumeen etxeak, erakunde publikoak...) antzeztu daitezkeen obra pertsonalizatuak dira; izan ere, Mikroteatroa oso formatu malgua da, 15 minutuko obra errazak, umorea txertatuz, hain gogorra izan ez dadin eta publikoarengana errazago irits dadin. Onurak, batez ere, sozialak dira: gizartean dauden arazo asko ikusaraztea, baina modu ludiko eta atseginagoan, eta mezua edozein ikuslerengana iristea. Edozein hizkuntzatan egin daitezke: euskaraz, gaztelaniaz, ingelesez, frantsesez... Gainera, hizkuntza jakin batzuen erabilera praktikan jartzen da, antzezten diren lekuaren arabera.
MIKROTEATRO SOLIDARIOA: Nire proiektuaren barruan, batzuetan, proiektu solidarioak aurrera eraman ditut, hau da, Mikroteatroko nire lanen bat eta biltzen den dirua antzeztea, GKEen batera bideratzea, kausa solidarioa, etab. Hori ez da erraza, dirua irabazi gabe lan egitea baita kontua, eta aktoreek jasaten duten prekarietatea kontuan hartuta, ez da erraza kobratu gabe/modu altruistan lan egin nahi duen aktoreren bat aurkitzea, normala den bezala. Duela 5 urte egin nuen, Amigos Solidarios GKEarentzat dirua lortzeko, Ugandan eskola bat eraikitzen laguntzeko, eta oraingoan nire beste obra batekin egingo dut, "Asociación Chernobil Elkartea" rentzat (egoitza Donostian duena) dirua lortzeko, gerraren ondorioz (eta Txernobilgo Zentral Nuklearrak duela urte batzuk egindako ihesaren ondorioz) hainbeste haur eta familia ukrainarren bizitza zerbaitetan hobetzen laguntzeko.
Lanak "Correr una carrera con palmas y a lo loco" (Korrika bat ahurrekin eta zorora) izenburua du, eta bertan emakume batek lasterketa batean (kasu honetan maratoi erdi batean) jasaten dituen gorabeherak kontatzen dira. Horretarako, hutsune existentzial batek jota, larrialdietako kontsulta batera joaten da, non doktore oso berezi batek arreta emango dion eta hurrengo lasterketara arte sentitzen duen hutsunea gainditzeko antidotorik egokiena emango dion.
Obra Egiako (Donostia) LA FARÁNDULAn izango da martxoaren 16tik 19ra eta martxoaren 23tik 26ra. Lehenengo astea SOLIDARIOA izango da, bigarrena normala. Eguneroko emanaldiak 20: 00etan, 20: 30ean, 21: 00etan eta 21: 30ean izango dira ostegunetik larunbatera, eta 19: 00etan, 19: 30ean, 20: 00etan eta 20: 30ean igandeetan. Sarrera bakoitzak 5 euro balio du eta 15 minutu irauten du. Sarreren ordainketa solidarioa denez, eskudirutan egin behar da. Bertaratu ezin diren pertsonek Chernobil Elkartearen Caixako kontu korronte honetan egin ditzakete ekarpenak: ES21 2100 3834 090200105880. Honekin batera doakizu obraren kartela eta eskertuko nizuke, gai solidarioa denez, ahalik eta jende gehien bertaratzeko edo ekarpenak egiteko ahalik eta zabalkunderik handiena ematea.
Nire ibilbidea eta obrak jarrai ditzakezue Sare Sozial hauetan:
Webgune honek cookie propioak eta hirugarrenenak erabiltzen ditu zure nabigazioa errazteko. Nabigatzen jarraitzen baduzu, hauen erabilera onartzen duzula ulertuko dugu. Informazio gehiago nahi baduzu, kontsultatu Cookie Politika.
You have declined cookies. This decision can be reversed.
You have allowed cookies to be placed on your computer. This decision can be reversed.
Webgune honek cookie propioak eta hirugarrenenak erabiltzen ditu zure nabigazioa errazteko. Nabigatzen jarraitzen baduzu, hauen erabilera onartzen duzula ulertuko dugu. Informazio gehiago nahi baduzu, kontsultatu Cookie Politika.